Appreciatie

Ik kreeg van Heli Handgemaakt de Liebster blog award. Dankjewel! Zo'n appreciatie doet deugd!

Liebster" is een Duits woord wat zoiets betekent als liefste, favoriete, beste, en de Liebster Award is een soort van kettingbrief onder bloggers die het doel heeft om uitzonderlijke en groeiende blogs onder de aandacht te brengen. Er is geen evaluatiecomité of een formeel awardproces voor de Liebster, maar het is zelfs leuker - het is erkenning dat een ander je harde werken heeft gezien en waardeert.

De award wordt gegeven aan blogs met minder dan 200 volgers. Wanneer je zo'n award wint, geef je hem door aan 5 (of 6) andere blogs en hoop je dat zij dat ook doen.

Ik geef hem graag door aan :
Mama Pluis
de stikdoos
Mijn mama heet zoet
daaidies
petit karo

Kinderwagen

VOOR

NA

Na twee winterkindjes wilde ik de kinderwagen graag veranderen en wat opfrissen.

Ik ben hier echt serieus op de rem moeten gaan staan, want in eerste instantie wilde ik echt de volledige kinderwagen ontmantelen en buiten- én binnenstof veranderen. Ik hoor u al denken, " waar haalt ze het? ", maar ik had u eerder al gewaarschuwd voor de impact van de zwangerschapshormonen. Maar ik moest uiteindelijk toch onder ogen zien dat dat er echt over zou zijn ... dat ging mijn petje toch wat te boven. Ik schrijf dat hier even in één zinnetje, maar het heeft toch wel even geduurd voor ik daar echt van overtuigd was ... Moest het nu niet zo moeilijk zijn dan ... :-)

Uiteindelijk ben ik nu toch tevreden met deze versie. Nog een kleurig parasolletje erbij en misschien toch nog een bijpassende luiertas maken ...

En nu op naar de maxi cosi! :-)

Nieuwsgierig

Er word er hier onderhand eentje nieuwsgierig ...

Stillekes

Het is hier maar stillekes de laatste tijd ... Ik kom er maar niet toe om te bloggen. Projectjes genoeg onder de naaimachine en in mijn hoofd, maar nog niet allemaal voor publicatie vatbaar. U zal even geduld moeten hebben.

Om al een tipje van de sluier te lichten wil ik u al vertellen dat ik aan een ambitieus doopsuikerproject bezig ben. Het is nu de derde keer dat ik doopsuiker maak voor onze dochters (ja u leest het goed, het word een derde meisje) en er moet precies elke keer meer en meer werk inkruipen. Tel daar dan nog een vriendin Tinne bij die ipv je wat af te remmen, volledig meegaat in je perfectionisme en er nog een schep bovenop doet en dan ben je vertrokken ... Voor een héél tijdje !
Alleen het mooiste is goed genoeg...

De zwangerschapshormonen doen me een soort grootheidswaanzin krijgen ... Neen, ik ben nog lang niet bezig met kleedjes maken, in mijn hoofd zitten alleen grote projecten zoals een maxicosibekleding, de kinderwagen oppimpen, relax,... En als ik me afvraag of het wel haalbaar is, dat werkt precies enkel maar als een rode lap op een stier, dan ben ik nog meer vastberaden om het te proberen. We zullen zien wat er lukt en welke ambities ik uiteindelijk toch zal moeten laten varen !

Feit is, dat dit dus zeker mijn laatste zwangerschap zal moeten zijn (wat zo is, maar in mijn hart kan ik me daar nog niet helemaal definitief bij neerleggen, ik geniet teveel van het zwanger zijn) want waar zou dat anders eindigen moest er ooit nog een vierde komen...

Afin, we zullen eerst dit meisje al eens gezond op de wereld zetten. Nog twaalf weken te gaan ...