Muziektas

Dit weekend zijn er wat cadeautjes uitgedeeld, dus mag ik daar hier nu over spreken :-)

Deze tas heb ik voor mijn jarig ventje gemaakt. We zijn allebei muzikant in hart en nieren. Hij speelt klarinet en tot nu toe ging hij dus naar de repetitie met zijn klarinet en muziekkaft onder de arm. Daar zal vanaf nu dus verandering in komen want kaft én klarinet passen in deze tas.

Nu heb ik eigenlijk een beetje gelogen ... want als we samen gaan repeteren dan draagt hij meestal mijn sax, omdat die veel zwaarder weegt en dan draag ik zijn klarinet. Lief hè !

A la minute

Geef nu toe, wat is er nu leuker dan in de rust van een vroege zondagmorgen, achter de naaimachine kruipen om een snel zomerrokje te maken dat je dochter daarna kan aandoen om buiten in het zonnetje te gaan spelen? Ok, uitslapen heeft ook z'n charmes, maar het was mijn beurt om samen met de kindjes op te staan :-)

Het is dus een rokje voor Lena geworden. En dat stofje, daar hoort een verhaaltje bij.
Het was een coupon die ik kocht op het stoffenspektakel, met de bedoeling om toch eens een rokje voor mezelf te maken ... Toen Lena het stofje zag, was ze echter onmiddellijk verkocht: " Dat vind ik een mooi stofje mama, ga je daar voor mij een kleedje van maken?" Ik van mijn hart een steen gemaakt en gezegd dat ik nu eens een rokje voor mama ging maken ... Tot ik dus die avond bij het knippen zo slim was om het patroon verkeerd te knippen, zodat een rokje voor mama er niet meer inzat ... maar dus nog wel een rokje voor Lena. Ik had het al eerder over de toverkunsten van Mirte, maar volgens mij heeft Lena dit stofje ook betoverd ...

Autootjes

Deze vrolijke autootjes staan hier geduldig op mijn kast te wachten op hun eigen cozy car caddy. Ik vind ze superschattig, ze zijn klein, dus handig mee te nemen, maar ze vallen wel hoog uit. Eén auto is 4 cm hoog, dus als je die rol dan opplooit kom je toch aan een dikte van 12cm.

Wat denken jullie? Zit ik mijn hoofd te breken over iets dat totaal onbelangrijk is, heb je een oplossing voor mijn probleempje of zou ik deze autootjes voor mijn meisjes houden en op zoek gaan naar 'plattere' auto's?

update: Ik heb jullie reacties niet afgewacht en heb ondertussen toch al andere auto's gekocht, die beter passen in zo'n car caddy. De auto's van de foto vallen hier heel erg in de smaak, Lena en Mirte zullen blij zijn dat ze nu ook wat auto's hebben tussen al het meisjesspeelgoed.

Wordt vervolgd ...

Geitjes

Sinds vorige weekend hebben we in de wei naast onze tuin drie dwerggeitjes lopen. Ze zijn al erg tam en de kindjes zijn er helemaal weg van ... Ons Lena ontpopt zich tot een echt dierenmoederke, echt leuk om zien.

Op naaivlak valt er hier weinig te vertellen. Niet dat ik niet aan het naaien ben, zeker niet! Maar het zijn allemaal cadeautjes, waarover ik hier nog niet kan vertellen, je weet nooit wie er allemaal meeleest. Oa een mooi kleedje in dat petit pan stofje dat ik bij de handtas gebruikt heb ... maar ik moet zwijgen ... en dat is héél moeilijk :-)

Boem patat

Pff, ik heb me nogal eens een nachtje achter de rug ...
Eerst al een paar keer uit mijn bed gemoeten omdat Mirte wat ziekjes is en een aantal keer wakker werd. Op een gegeven moment besloot ik haar mee naar beneden te nemen om iets koortswerend in te nemen en toen gebeurde het ...

(Gelukkig!) Onderaan de trap mistrap ik mij en ik val naar beneden met Mirte op mijn arm. Mijn knie gaf een luide knak en voelde aan als een lucifer die in twee krakte! Ik kan je verzekeren dat de vergelijking daar ophoud, mijn knie ziet er helemaal niet uit als een lucifer, en nu al helemaal niet meer!

Na enkele luide kreten (ik vraag me af of de buurvrouw ze ook gehoord heeft) stond mijn man Bert beneden en kon die zich ontfermen over Mirte, die zich gelukkig niet bezeerd had en kon ik rustig uitkermen van de pijn...

Al bij al is alles toch nog goed mee-gevallen, ik was flink geschrokken en houd er alleen een paar stijve, blauwe knoken aan over ...

Hocus pocus pats

Daarnet was het tijd om het speelgoed op te ruimen voor het slapengaan. Mirte zou de puzzel opruimen maar ze wou graag dat mama zou helpen. Ik zat nog achter de computer (ja ik beken) en zei haar alvast te beginnen.

Ze begint flink de puzzel op te ruimen en zegt dan plots : " Hocus pocus pats, ik wou dat mama aan het helpen opruimen was ..."

Het zal u niet verwonderen dat haar toverkunsten echt werken en dat mama onmiddellijk mee zat te helpen.

Beter laat dan nooit

Voor mijn moeder haar verjaardag, ik durf niet te vermelden hoe lang dat al geleden is, had is haar beloofd dat ik haar een tas zou maken. Eerst had ik zo'n buttercupbag in gedachten, maar ik kreeg maar geen idee van wat voor soort stofje ik zou willen gebruiken. Toen ik bij eloleo de Tatanne zag verschijnen maakte die ook even kans ... maar nog steeds geen stofje.

Vorige week zat ik nog maar eens rond te neuzen tussen de gratis patroontjes bij eloleo (ja ik ben een regelmatige bezoeker :-) ), eigenlijk voor een patroontje voor een andere tas (waarover later meer) en toen gebeurde het: bij het zien van deze tas sloeg er een vonk over ! Dit was nu echt de perfecte handtas voor mijn mama. Ik ben van dit patroontje vertrokken maar heb de maten wel aangepast, zodat ik een kleinere compacte handtas kreeg want die draagt mijn moeder het liefst.

Het stofje voor de voering vond ik bij Hexagoon en ik ben er ondertussen helemaal verliefd op geworden... Ik ga er nog wat van bijhalen voor een kleedje voor een pasgeboren wondertje Paulien ...

Het is pas mijn tweede tas die ik maak, maar dit smaakt naar meer !

Moraal van het verhaal : geduld loont (en rondneuzen op de blog van eloleo ook) !