... klaar !

De eerste winterjas is een feit!

Pff, heb het er toch wel warm van gekregen! Je moet weten dat het maken van een winterjas hier eerst gepaard gaat met een getwijfel over de voering: hoe warm moet die zijn, is dit te dik, te dun, etc ... Er wordt wijze raad gevraagd aan de mama, maar met twee, zijn er twee meningen, die verschillen dan soms, ... afin we komen er samen dan wel uit, maar er wordt gewikt en gewogen ... :-)

Feit is, dat een lilawinterjas een echte warme winterjas is. Hier geen angst voor een strenge winter: laat maar komen!

De buitenstof is een jackenstof : een katoen die min of meer waterafstotend en winddicht is. Voor de voering gebruikte ik voor het 'lijf' dubbele wattine; mouwen en kap enkele wattine, die ik tegen een katoenen voering stikte. De wattine tegen de voering stikken was nog het grootste werk.

Dat werk ben ik onmiddellijk vergeten als ik denk aan de toekomstige eigenaar van dit jasje: ons nichtje Catho. Catho is een grote fan van lilakleedjes; als tante Liesbeth het gemaakt heeft is het per definitie mooi ...

Zeg nu zelf, zo'n grote fan kleed je toch met plezier! :-)

Enneuh, dezelfde jas staat nog eens op het programma voor de grote zus van Catho, maar nu eerst nog eens iets voor mijn eigen kindjes maken want straks is het herfst en hebben die arme schaapkes niets om aan te doen :-)

Over schaapjes gesproken: vorige week is die schaapherder met zijn 600 schapen hier bij ons gepasseerd en wij zijn natuurlijk een kijkje gaan nemen! Heel indrukwekkend!