Kussentjes

Een tijdje geleden vertelde ik jullie al over de voelschorten die mijn moeder aan het maken was voor mijn grootvader.

Zoals te verwachten viel waren die een groot succes! In het woonzorgcentrum waren ze heel blij met zoveel creativiteit. En mijn moeder die had de smaak te pakken en maakte nog enkele mooie boekjes en schorten ...

Maar deze kussentjes, dat zijn niet zomaar kussentjes ...

Ons vake is kort geleden overleden. Hij is bijna 90 jaar mogen worden, als een kaarsje is hij stilaan uitgedoofd.

In de laatste weken van zijn leven verkrampten zijn handen vaak. Normaalgezien steken ze daar in het woonzorgcentrum dan een washandje of zakdoeken in de handpalm van de bewoner. Maar ons vake had geluk dat er een creatieve dochter naast zijn bed zat. Het duurde niet lang voor hij twee mooie,zachte kussentjes in zijn handen had. En ook voor de aromatherapie bleken de kussentjes hun nut te hebben. Heerlijk geurende rozenolie werd op de kussentjes verstuifd. Zo lag vake de laatste dagen van zijn leven in een bed vol heerlijk geurende hartjeskussentjes.

En het verhaal is nog niet gedaan.

Ons vake is er niet meer, maar de kussentjes hebben hun weg gevonden naar zijn kinderen, klein- en achterkleinkinderen. Zo kregen wij een aandenken aan vake, iets wat nog dicht bij hem geweest is.

Mirte zag er direct een hoofdkussen in voor haar dierbaarste pop, maar het kussentje heeft ook al dienst gedaan als geneeskussentje na een valpartij.

Ik hoef u niet te vertellen dat ik een heel bijzondere moeder heb zeker?