Mini

Nu Fien een beetje meer tijd tussen haar voedingen laat, voelt mama stilletjes aan (alhoewel stilletjes ... ) terug naaikriebels. Ik zag al veel leuke voorbeeldjes bij haar en wilde dus zelf ook wel eens een jumpsuit maken voor Fien. Het werd er eentje volgens het patroontje van Minikrea. Ik begon aan het kleinste maatje, O-2 maanden, want de ervaring leert me dat ik geen grote, stevige baby's op de wereld zet. De kleinste maatjes schrikken mij dus niet af, die werden hier altijd een hele tijd gedragen.

En dat kleine maatje van Mini-krea is ondanks wat de naam doet vermoeden toch helemaal niet zo mini. Vooral het lijfje lijkt aan de lange kant.

Eenmaal klaar is het een heerlijk pakje voor Fien. Ze heeft nog heel wat groeimarge in de lengte maar het past haar toch al mooi. Het is een pakje dat niet lang in de wasmand zal blijven liggen. En ik ruik bandwerk ... het is een eenvoudig modelletjes, er kruipt niet teveel tijd in, ideaal dus nu ik enkel op gestolen momenten kan naaien.

De uurtjes die ik al achter de naaimachine geraakte lag Fien naast mij in haar wiegje te slapen. En ondertussen droom ik luidop dat Fien het geluid van de naaimachine rustgevend vind. Zou dat niet geweldig zijn, een kind dat geen muziekje nodig heeft om in slaap te vallen maar wel het ritmische geluid van de naaimachine?
"Schat, nu moet ik echt even gaan naaien want Fien moet gaan slapen ... "