De autostoel

Na het succes van de maxicosi moest ook onze zwarte autostoel eraan geloven. Ik heb zo'n plezier gehad van die maxi-cosi dat ik dat zeker wilde overdoen met de autostoel.
Ik ging op zoek naar een leuk stofje ... en kwam op het stoffenspektakel hetzelfde stofje tegen dat ik eerder in de Chien Vert kocht.

De stoel heeft een tijdje in de wacht gestaan. Ik wilde er pas aan beginnen als ik er ook ineens aan kon doorwerken. Het mocht geen projectje worden dat ik 25 keer opzij zou leggen want ik vreesde dat ik de hoes dan nooit meer in mekaar zou krijgen. Fien zit dus nu al een tijdje in een reserveautostoel uit de kelder van oma. Ik besefte dat ik het ook niet op de lange baan kon blijven schuiven en dat ik er tijd voor moest maken en zo geschiedde ...


Om zo'n hoes te herbekleden demonteer ik dus de originele hoes. Bij het uit mekaar tornen is het belangrijk om voldoende aantekeningen en evt foto's te maken om het geheel terug in mekaar te krijgen later.
Op de originele onderdelen stik ik mijn nieuwe stof vast en dan begin ik te puzzelen ...

De grote autostoel was een pak eenvoudiger in mekaar te krijgen dan de maxi-cosihoes die uit veel meer kleinere onderdelen bestond.

Als garen gebruik ik extrasterk garen van Gütermann, om te naaien een jeansnaald. Af en toe sputterde mijn Bernina wel even, veel dikker hadden de lagen niet mogen worden.

Ik ben erg tevreden over het resultaat en Fien ook :



Met zo'n mooie autostoel willen zelfs de grote zussen even terug klein worden ...
Bij Mirte ging dat gepaard met een gekke-bekken show :

Zelfs Lena liet zich verleiden om er nog eens in te gaan zitten, maar zij wilde niet op de foto.