Er werd hier de laatste week niet meer genaaid, allé ja, op een klein verjaardagscadeautje na. En dat is helemaal de schuld van het Leuvens Stiksel!
Want daar is het dat ik de haakmicrobe heb opgelopen. Ik was er vroeger rotsvast van overtuigd dat ik het niet kon, maar ik moest en zou ... ik heb me erin vastgebeten en ... nu ben ik ermee weg! En verslavend dat het is!
Toen ik Lena vertelde dat mama hartjes ging maken op het Leuvens Stiksel was ze heel blij: " Mama, mag ik die dan aan de jongens geven waar ik verliefd op ben?" En jaja, u leest het goed: jongens. Als het aan haar ligt zal mama nog heel wat hartjes mogen haken.
De naaimachine heeft enkele dagen kunnen rusten, maar ze mag gerust zijn, één dezer vliegen we er terug in!
als ik de haakmicrobe krijg (zo eens af en toe), dan haak ik op de trein. Ideaal tijdverdrijf, en dan voelt mijn naaimachine zich niet verwaarloost ;-)
BeantwoordenVerwijderenGe moogt er 100% zeker van zijn: eens de haakmicrobe u te pakken krijgt, laat ze u niet meer los!
BeantwoordenVerwijderenHaken is inderdaad een hele verslaving, haha!!!
BeantwoordenVerwijderenOoh zo mooi!! Als ik dat ooit bereik zal ik al heel tevreden zijn! Ik ga me dinsdagavond ook eens wagen aan het haken. Ik moet twee keer in de week naar Gent met de trein en dat lijkt me (zoals mama saartje al zei) een ideaal bezigheid!
BeantwoordenVerwijderenGeweldig! Ook ik waag me dinsdag op 't stiksel aan mijn eerste haaksteken, ben benieuwd....
BeantwoordenVerwijderen