Ezeltjes

Het gaat vandaag eens een keertje niet over één van mijn naaisels. Dat gebeurt hier niet zo vaak besef ik nu.

Wie mijn 'vriendje' is heeft het op fb ook al gezien : wij zijn woensdag met de ezeltjes van het Bolhuis gaan wandelen.

Het is al onze tweede keer: vorig najaar gingen we voor de eerste keer op stap met Mélanie en Camille. Dat was toen een groot succes. De kinderen spraken er een half jaar later nog over.

Deze week zochten we de ezeltjes terug op ter ere van Catho haar verjaardag.

De kinderen hebben er enorm van genoten. Lena heeft haar angst om op de ezel te zitten overwonnen en rijdt ezel alsof ze nooit anders gedaan heeft. Mirte, die was er vorig jaar al niet af te krijgen, dat was dus 100 % genieten vanaf het eerste weerzien.

We troffen een heerlijke zonnige herfstdag en een prachtig bos met een immens kleurenpalet. Ik word er helemaal lyrisch van ...

Moet het nog gezegd dat wij enorm genoten hebben?