donderdag 23 december 2010

Engel



Een popje naar een patroon gevonden op haar lijst.
Nu nog zorgen dat het onder de juiste kerstboom terecht komt...

Nu we toch in kerstsfeer zijn wil ik jullie allemaal warme, gezellige feestdagen toewensen en een heel gelukkig 2011.

Het is ongelooflijk hoeveel mensen ik het voorbije jaar heb leren kennen via mijn blog en het Leuvens Stiksel. Het is fijn om mensen te kennen die met dezelfde naai- of creatieve microbe rondlopen en begrijpen wat het is om verliefd te worden op een stofje. Bedankt allemaal, voor de inspiratie, gedeelde kriebels en dat er nog veel moois vanonder onze naaimachine mag komen in 2011 !

En natuurlijk ook allerbeste wensen aan die mensen die 'microbevrij' zijn. Ook aan jullie vriendschap hecht ik veel belang hoor! :-)

dinsdag 14 december 2010

De kerstboom

Speciaal voor Tinne ook een foto van de boom:



Wij doen hier in grote kerstbomen. Ieder zijn zin, maar ik heb hem liefst zo groot mogelijk, zodat je er nog een stukje moet afzagen ... Weet nog hoe indrukwekkend ik dat als kind vond, wanneer mijn vader een stuk van de boom moest zagen om hem binnen te krijgen.

Wat ik ook geweldig vind hier op den boerenbuiten is dat je je boom zelf kan gaan uitkiezen. De kinderen vonden het geweldig om tussen de kerstbomen door te lopen (ik ook natuurlijk), elke boom werd gekeurd en we kozen er natuurlijk de allermooiste uit!

Vroeger woonde ik vlakbij 't Stad en daar moest je een boom gaan kiezen uit een stapeltje bomen in het tuincentrum. En als die boom twee dagen binnen stond vielen de naalden al af. Om over de prijs nog maar te zwijgen...

Jaja, dan is het nu veel leuker. Wij hebben een goed kerstbomenadresje ... Hè Tinne! Alles voor de vriendschap! :-)

maandag 13 december 2010

Kerstballen

Ik kijk er al een paar jaar naar uit: het moment dat er zelfgemaakte kerstversiering van de kindjes in de boom komt.

En nu is het zover :




Het is echt een heel eenvoudig idee uit de Libelle Kerst :
Je knipt voor één kerstbal 10 reepjes van ong 1,5cm x 15cm. Je maakt ze aan boven- en onderkant vast met een splitpen. Nog een lintje en je kerstbal kan de boom in.

En fier dat moeder en dochter hier waren!

Vosjes

Wegens technische problemen met het fototoestel, zijn er hier een heel aantal naaisels niet verschenen. Maar daar zal wel niemand van wakker liggen zeker! ;-)

Maar deze, daar ben ik toch fier op. Ik moest en zou het stofje hebben, het is een katoentje van Farbenmix, want ben er helemaal weg van. Heb er natuurlijk genoeg van gekocht, ah ja, dus er ligt nu nog een lap te wachten op een volgend projectje. (Begin al helemaal in Stikseltaal te schrijven: vroeger sprak ik nooit van "projectjes")


Dit hemdje komt uit de Knippie winter 2008, natuurlijk. Heb wel wat geknoeid, door de schuld van Knippie! Oorspronkelijk was er achteraan een split voorzien, maar ik ben meer voor een rits, dus die zette ik er dan maar in. Maar met de splitlengte die voorzien was was het onmogelijk om dat hemdje op een comfortabele manier aan te trekken. Dus heb ik, nadat het dus al helemaal in mekaar stond, er een nieuwe langere rits ingestoken. Door die eerste farce met de tekorte rits was Mirte al niet meer zo scheutig om dit hemdje aan te doen. Hopelijk zet ze zich daar snel over, want dragen zal ze het! :-)

woensdag 8 december 2010

Jarige


Zondag werd Lena vijf jaar! Al vijf jaar ... wat gaat het toch snel, maar dat is bij iedereen zo zeker.

Vandaag gaf Lena voor de eerste keer een verjaardagsfeestje. Vorig jaar wilde ze dat nog niet echt. Ze was toen nog meer verlegen en stond niet graag in het middelpunt van de belangstelling.

Maar dat is op een jaartje tijd wel veranderd! Mijn moederhart klopt er sneller van om te zien hoe ze het laatste jaar helemaal opengebloeit is tot een zelfzekere, spontane, vrolijke dame (ik kan zo nog wel even verdergaan :-) )

En haar eerste feestje pakt ze meteen goed aan...
Ze mocht vijf vriendjes uitnodigen en dat werden allemaal jongens. Nu is het wel zo dat de klas voor twee derde uit jongens bestaat, maar toch :-) .

Ik kreeg enkele dagen geleden ineens stress: vijf jongens in huis. Gaan die zich wel amuseren met al dat meisjesspeelgoed hier?

Maar dat was geen probleem! Na een duik in de verkleedkoffer veranderden die stoere binken in prinsessen, heksjes, etc ...

Om het kleine volk wat bezig te houden haalde ik twee grote dozen in huis die ik al min of meer in kasteelvorm sneed. Origineel? Helemaal niet, ik haalde het idee hier.
De kinderen mochten hun kasteel versieren en dat was een groot succes. Ze hebben ook elk een tekening op stof mogen maken waar ik dan een kussentje van gemaakt heb dat ze mee naar huis mochten nemen.



Ik maakte een snoeptaart, maar die was op voor ik er aan dacht er een foto van te nemen.

Er werd niet om poppen geruzied ... er werd een koning van het kasteel aangesteld en er kibbelden enkele ridders om de hand van Lena! Toen ze stond te 'trouwen' met één van haar ridders (ze is vanmiddag twee keer getrouwd) kreeg ze een kusje op haar hand, waarop de andere ridder aan zijn rivaal zei: "Je moet wel op de mond kussen hè!".

SLIK. Tot zover het eerste feestje!

zaterdag 4 december 2010

PIF

Geduld loont ...


Een tijd geleden vlogen de Pif's je rond de oren als je wat rondneusde in blogland. Met een klein hartje reageerde ik toen op de Pif van Miss Patee. Een cadeautje krijgen, ja dat zag ik natuurlijk wel zitten... maar wat zou ik in hemelsnaam zelf kunnen maken... Maar ik besloot mijn kans te wagen en wat ik zou maken, dat zouden zorgen voor later zijn. En nu is het dus zover!

Miss Patee heeft voor mij een superleuke tas gemaakt. Ik vind hem echt heel mooi en heb er ook van anderen al veel complimentjes over gekregen! Bedankt Kathleen!
Het is een grote tas, maar dat vind ik goed want die zeul ik momenteel het liefst mee. Nadeel van zo'n grote tas is, jawel, dat je soms niet alles onmiddellijk terugvind in die tas. Zo ben ik vorige week mijn sleutels twee dagen kwijt geweest, en jawel, die zaten dus in die handtas! Ik had er wel in gekeken en met mijn hand eens onderaan de tas gevoeld en geluisterd of ik ze niet kon horen ... maar niets te vinden... Twee dagen later ga ik nietsvermoedend met mijn hand de tas in en toen had ik plots mijn sleutels vast ! Kleine zakjes in een tas zijn voor mij geen oplossing want die gebruik ik toch niet. :-)

Als dankbaarheid voor die leuke tas, zal ik dus nu geheel volgens het PIF-principe drie andere mensen blijmaken met iets zelfgemaakt.

Heb je dus zin om een cadeautje te krijgen en wil je daarna dan ook zelf drie mensen blijmaken met iets zelfgemaakts? Grijp uw kans!