vrijdag 25 februari 2011

Gewoon een jeansrokje




Een jeansrokje voor Lena.

Als iemand me kan vertellen hoe je voorkomt dat blogger die foto's draait ... ik heb er hier al zo op zitten ***, maar ik moet mijn nederlaag toegeven: ik krijg dat ding niet tegoei gedraaid.

dinsdag 22 februari 2011

Poesjes




Ik heb er ellendig lang voor staan aanschuiven op de stoffenverkoop van Fragile. Maar nu zijn de poesjes uit de kast geraakt.

Voor het modelletje ben ik vertrokken van het patroon van een wikkeljurkje, waar ik naar eigen smaak, ahum nogal veel aan heb veranderd. Ik had vorig jaar al eens een tricot wikkeljurkje gemaakt, maar die sluiting ging altijd terug los, Lena kan dat dan zelf nog niet terug knopen ... dus nu geen gewikkel meer. Ik wilde korte mouwen ipv lange, enz...
Het is wel fijn om een patroontje zo naar eigen wens aan te passen. Ik heb wel die basis van een bestaand patroon nog nodig. Hopelijk komt er ooit een dag dat ik het gewoon vanuit de losse hand kan tekenen.

De poesjes dus ... de eerste in een reeks denk ik; want als je zo lang staat te wachten op een stofje word je ook een beetje hebberig (ja dat overkomt mij soms) en ik heb er dus (meer dan) voldoende van gekocht (wat wil je aan 5 euro/meter) om zowat de halve familie van poezenjurkjes te voorzien.

En de volgende stoffenverkoop van Fragile ... die laat ik toch maar aan mij voorbijgaan.

zaterdag 19 februari 2011

Een goede buur

Een goede buur is beter dan een verre vriend, zegt het spreekwoord.

Ik ben mss niet helemaal akkoord met het tweede deel, ook verre vrienden kunnen veel voor je betekenen.

Maar wij mogen echt onze pollekes kussen met onze buurvrouw Paula. Het is zo fijn om bij je buurvrouw terecht te kunnen voor kleine en grote dingen. Binnenkort als het beter weer wordt zien we mekaar weer meer, de kinderen spelen niet liever dan bij haar in de tuin op de trampoline. Ze zijn er kind aan huis, Paula is als een extra oma voor hen.

En omdat Paula vandaag jarig is hebben de kindjes een verrassing gemaakt: een boodschappentas met zelfgemaakte tekeningen erop.



Ik vertrok vanuit het idee van de eloleotas, maar net als toen is deze tas ook niet opplooibaar. Ik vond het zo'n zonde om de mooie tekeningen te bedekken met zo'n voorzakje. Om die reden heb ik de handvaten ook aan de binnenkant vastgemaakt ipv ze erop te naaien. Volgende keer ga ik eerst de tas maken en dan pas de kinderen erop laten tekenen.

vrijdag 18 februari 2011

Hip hip hip

Jaja, net als hier, hier, hier ook hier een jarige. Een jaar geleden zette ik mijn eerste onzekere stapjes in blogland.

En cliché, cliché, ja het heeft ook mijn wereld veranderd: zoveel nieuwe mensen leren kennen: online of in 't echt; zoveel inspiratie en ideetjes te vinden online.

In plaats van hier iets weg te geven, ben ik zelf eens lekker op stap geweest met de madammen die het allemaal in gang gezet hebben :

Els, omdat ze mooie popjes in haar apotheek had staan en aan het stoefen was dat haar zus die gemaakt had en dat ik zeker eens naar haar site moest gaan kijken.
Hilde, omdat ze een bron van inspiratie is voor velen en mij een duwtje in de rug gaf om zelf een blog te beginnen.

En ook bedankt aan iedereen die mijn blog regelmatig leest en al eens een reactie achterlaat. Ik weet nog hoe ik die eerste dagen dat ik mijn blog had aan het scherm gekluisterd zat om te wachten of er niemand reageerde... Dat is gelukkig al wel veranderd. :-)

Op naar de volgende verjaardag zou ik zeggen!

donderdag 17 februari 2011

Theofiel, alias Theo


Hier zie je Mirte's nieuwste knuffel: Theofiel de ezel, uit het populaire boekje Knuffels om te naaien. Hij wordt geflankeerd door "konijn en tut", haar grote steun en toeverlaat. Mirte stond erop dat konijn mee op de foto ging! :-)

Tinne kwam hier gisteren even langs en liet me Theo zien. Naar haar kritische normen was hij nog niet perfect. "Laten we het aan een kenner vragen", zeg ik, want Mirte haar (andere) lievelingsknuffel Dora(even populair als konijn, ze heeft een groot hart waar veel knuffels inkunnen) is een ezel. Ze nam hem vast, "Ja hij is mooi" en liep ermee weg ... Liefde op het eerste gezicht... Dat zag ook Tinne en omdat het wreed is om prille geliefden uit elkaar te halen mocht Mirte Theo houden. Hij slaapt nu bij Mirte, Dora en nog andere onmisbare knuffels in haar bed.

Mirte vertoont wel wat hamstergedrag de laatste dagen ...
Eergisteren waren we bij de dokter en toen we gingen vertrekken nam ze een balpen vast die op zijn bureau lag. Ik vroeg haar die terug te leggen want anders kon de dokter niet meer schrijven (ah ja!). Begaat die dokter de kapitale fout om te zeggen dat ze hem wel mocht houden als ze hem echt mooi vond. Waarop Mirte héél theatraal zegt: " Ja ik vind hem suppperrrrrmooooooiiiii!". Lap, daar stonden we dan. Dan kunt ge als moeder niets meer doen, de dokter moet zo maar geen voorzet geven, want mijn dochter die heeft een neus voor goals. Wij dus met de "supermooie balpen" van Bayer naar buiten. Iets in me zegt dat hij in zijn lade gelukkig nog wel een voorraadje liggen heeft. :-) Als u zich afvraagt, "is dat kind wel ziek"; jawel hoor, maar ze was toen op haar hoogtepunt, de nurofen deed goed zijn werk.

En twee dagen later gaat ze dus aan de haal met Theo, de ezel.
Ik zal haar maar goed in de gaten houden. Afin, de eerste dagen zal ze nog niet ver geraken want ze is nog steeds ziek, ocharme.

dinsdag 15 februari 2011

Secret valentine!


Een geweldig initiatief van het Leuvens Stiksel! Iedereen van het Leuvens Stiksel kreeg de kans om zich in te schrijven voor de Secret Valentine. We vulden allemaal -secret trekking kregen we een naam toegestuurd waarvoor we een kleine valentijnsattentie zouden maken. Het was al heel interessant om de vragenlijsten van iedereen te kunnen lezen, zo kwamen we al wat meer te weten over die vele medestikseltjes. Spijtig genoeg kon ik gisteren omwille van ziekte niet bij zijn op het Leuvens Stiksel, het was er ongetwijfeld weer een gezellige avond!

Mijn cadeautje werd gelukkig gisterenavond, na het Stiksel, nog aan huis geleverd. Dank u wel mama en Tinne! Zo werd mijn en ook hun nieuwsgierigheid niet te lang op de proef gesteld.

Ik kreeg echt een supergeweldig cadeautje van Luce! Ook de kindjes vonden het hier heel mooi. Lena zag er al direct een hulpmiddel in om het boekje van haar Loco op zijn plaats te houden.


En ja in die richting moet je het zoeken! Dit zijn gewichtjes om je patroonpapier op zijn plaats te houden als je patronen overneemt. Luce, dit stond echt op mijn verlanglijstje om zelf eens te maken en ik ga ze echt superveel gebruiken!


Nu moet ik mijn eigen pakje hier nog de deur uitkrijgen ...
Met een zieke dochter, daarna zelf ziek geworden... is mijn planning hier hopeloos in het honderd gelopen. Ik zou vandaag mijn pakje in de bus gaan steken, want mijn secret valentine woont hier maar enkele kilometers verder ... maar vandaag zit ik hier met een nieuwe zieke, dus weer gebonden aan huis.


Maar het pakje ligt klaar en ik moet en zal het vandaag nog in de bus gaan steken !



Oef, het is gelukt! :-)

donderdag 10 februari 2011

Wie draagt de broek?


Lilalabeltas





Een tijd geleden trok een onschuldige hand een gelukkige (dat hoop ik toch) waar ik iets voor zou maken nav mijn nieuwe labeltjes. Vorige week kon ik deze tas dan eindelijk afgeven aan Katrien. Nu ik de foto's zie erger ik me er mateloos aan dat de stofvouw nog zo goed te zien is; dat was me in het echt niet zo opgevallen.
De voering en applicatie zijn in elk geval helemaal in het thema van mijn label. Ik ben de laatste tijd echt helemaal zot van vogelstofjes. :-)

zondag 6 februari 2011

Handsfree lezen

Ik weet het, het klinkt raar zo begin februari ... maar dit weekend stond bij onze het laatste nieuwjaarsfeestje van het jaar gepland.

We trekken namen en iedereen voorziet een cadeautje voor iemand anders. Je raad het al, voor mij is het een sport om een leuk zelfgemaakt cadeautje te voorzien.

Het eerste cadeautje is voor een fervent boekenlezer. Ik wou dit jaar een zelfgemaakt cadeautje vinden dat met lezen te maken heeft. En zo kwam ik op idee om een boekenkussentje te maken :



Bij dit kussentje hoort een boekenkaft die met velcro op het kussen bevestigd wordt en waar je je boek op kan vastmaken.




Zo kan je dus handsfree lezen.